Bilindiği gibi, 14.12.2012 tarih ve 28497 sayılı Resmi Gazete’ de yayımlanan “421 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği” kapsamında;
“Elektronik fatura uygulamasına dâhil olma zorunluluğu getirilen mükellefler elektronik fatura uygulamasına kayıtlı olan diğer mükelleflere kâğıt ortamında fatura düzenleyemezler; düzenlemeleri halinde kâğıt ortamında düzenlenen bu faturalar hiç düzenlenmemiş sayılır.”
Düzenlemesi yapılmıştı.
Daha sonra, 04.04.2015 tarih ve 29316 sayılı Resmi Gazete’ de yayımlanan “448 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği” ile;
Kağıt ortamında düzenlenen faturaların hiç düzenlenmemiş sayılacağı hükmü yürürlükten kaldırılmıştı.
Fakat, yine 04.04.2015 tarih ve 29316 sayılı Resmi Gazete’ de yayımlanan “447 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği” nde;
“Elektronik fatura uygulamasına dâhil olan mükelleflerin elektronik fatura uygulamasına kayıtlı olan diğer mükelleflere düzenleyecekleri faturaların elektronik fatura olması zorunludur. Bu zorunluluğa uymayan mükellefler hakkında Vergi Usul Kanununda öngörülen cezai hükümler uygulanacaktır.”
Düzenlemesi yapılmıştı.
Yukarıda yer alan düzenlemelerden anlaşılacağı üzere; E fatura uygulamasına dahil olan mükelleflerin kağıt ortamında fatura düzenlemesi durumunda bu faturanın yok hükmünde olmayacağı, yani kabul edileceği, fakat bunun yanında özel usulsüzlük cezası kesileceği hüküm altına alınmıştır.
Bir mükellefin tarafına kesilen cezayı yargıya taşımasıyla birlikte konu Danıştay’a gitmiş ve Danıştay Dokuzuncu Daire Başkanlığı özel usulsüzlük cezasının kesilemeyeceği yönünde çok önemli bir karar vermiştir.
13.05.2020 tarih ve 31126 sayılı Resmi Gazete’ de yayımlanan Danıştay Dokuzuncu Daire Başkanlığı tarafından verilen 2019/7414 sayılı kararda;
- VUK 353/1 maddesinde belirtilen özel usulsüzlük cezasının; Vergiyi doğuran olayın kayıt dışı bırakıldığının tespiti halinde uygulanabileceği,
- Kağıt olsa dahi düzenlenmiş bir fatura bulunduğundan cezaya dayanak alınan fiilin Kanun’da düzenlenen tipiklikte gerçekleşmediği (yani kanunun özüne aykırı olduğu),
- Vergi ve cezaların kanuniliğine ilişkin anayasal ilkeler bazında kıyas ve varsayıma dayalı olarak ceza kesilmesinin mümkün olmadığı,
- Fiilen mevcut olan faturaların hiç düzenlenmediği varsayımıyla VUK 353/1. Maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının hukuka uygun bulunmadığına,
Karar verilmiştir.
Danıştay Dokuzuncu Daire Başkanlığı tarafından verilen 2019/7414 sayılı karara ulaşmak için tıklayınız.
Saygılarımızla
Birikim Yeminli Mali Müşavirlik ve Bağımsız Denetim AŞ